شعری از فردریش هلدرلین

دنج تاریک‌دار دوست پناهم داد،
دم دروازه‌ی جنگل، همین که زرافشان نیمروز
به بازدید سرچشمه فرود آمد
از پله‌ی آلپ،
این خداساز که من
دژ آسمانیان می‌خوانم
همرای باستانیان؛ همان جا که هنوز
چه نهفته‌ها که تقریر می‌شود