منتخبی از «دیله گپ» تازه‌ترین اثر منتشرشده علی عبدالرضایی

زیبایى منشى نو دارد، تازه­ست. زیبایى جوان است و شاعر جز به زیبایى دل­بستگى ندارد. او همیشه بیست ساله­ ست حتى اگر دویست سال عمر کرده باشد و این را جامعه هرگز برنمى­ تابد چون ضدِّ زیباست، ضدِّ خلق که جز زیبایى دلیل ندارد. جامعه را اخلاق پدید آورده اخلاق را جامعه؛ این هر دو شرط لازم و کافىِ یکدیگرند! اخلاق آرشیوى­ست از فنونِ رام کردن و مدام علیه شاعر بوده که اگر وحشى نباشد نمى­تواند زیبا باشد. یک شاعر واقعى همیشه جوان مى­ ماند چون مى­داند جوانى ربطى به سن ندارد. آن­که ایراد مى ­گیرد فلانى بیست سال از تو کوچکتر است، بویى از شعر نبرده، بهتر که دکش کنى؛ امثال او محال است نویسنده ­اى چون آلن رب گریه را که در هفتاد و چند سالگى معشوقى هیجده ساله داشت و آن را جار مى­زد درک کنند!