آن­که شغل شعر را انتقال معنا می‌داند نه درکی از شعر دارد، نه در معنا پی شعور می‌گردد، در واقع دنبال معنای تازه‌ی معنا نیست. معنای شعر را نمی‌شود جز در شکل شعر جست، در واقع آن‌هایی که شعر را معنا می‌کنند آن را از ریخت می‌اندازند، تنها در ریخت شعر است که شعور خودش را آشکار می‌کند. در واقع اساتید ادبیات دانشگاه‌ها در مواجهه با شعر، رل بوکسوری را ایفا می‌کنند که به جان زیبارویی افتاده و آن را از ریخت می‌اندازند. می‌خواهم بگویم معنای واقعی شعر تنها در شکلی که شعر دارد موجود است. همیشه بعد از اجرای هر شعری، وقتی یکی ازم پرسید معنای آن چیست،