حدود شش ـ هفت سال پیش در مصاحبههایی با چند روزنامه در ایران و در صفحهی فیسبوکم دربارهی گلوبال پوئتری، بحثهایی را مطرح کردم. بعد
از آن، افراد زیادی از جمله چند مترجمی که معمولن مباحث تئوریک را در ایران ترجمه میکنند، با من تماس گرفتند تا اگر کتابی در این زمینه وجود دارد
ترجمه کنند و من اصلن این موضوع را برای آنها توضیح ندادم.
اصطلاح جنبش گلوبال پوئتری برای اولین بار در سال ۲۰۰۰ توسط
“سامیت گرُوِر”، شاعر هندوستانی، به کار برده شد. سامیت با این جنبش، قصدِ
برقراریِ صلح و متحد کردنِ شاعران در سراسر جهان را داشت، به نحوی که دست
به خلق آثاری برای نشان دادن تأثیراتی که شعر بر تغییرِ جهان و زندگی بهتر
دارد، بزنند. وی موفق شده و شاعران (با نگرشهای متفاوت) را متحد کرده است.
- شعر « پایتخت»_بهار توکلی
- داستان «یک قتل ساده» _آرش ذوالقدری
- ازدواج تو لازم بود _ علی عبدالرضایی
- « طی دو روز گذشته بر کالج چه گذشت!»
- صفت، شعر را بیصفت میکند _ علی عبدالرضایی
- انتشار مجموعه شعر « لیلاو» _ علی عبدالرضایی
- متنی از کتاب دیل گپ _ علی عبدالرضایی
- شعری از ناظم حکمت
- نقد شعر «گود» -زهرا هاشمی
- داستان «وقتی آتش خاموش می شود» _هاروکی موراکامی