ترجمهی اسپیواک از «از نوشتارشناسی» (۱۹۶۷) به انگلیسی موجب شد تا اندیشهی دریدا در دسترس مخاطبان گستردهتری قرار گیرد. نخستین حلقهی شهرت اسپیواک به خاطر معرفی ممتازی بود که از آن اثر دریدا داشت؛ همین مقدمه باعث شد تا اسپیواک در میان دانشگاهیان انگلیسیزبانی شناخته شود که به دنبال درک متون دریدا بودند. اسپیواک هماکنون استاد بنیاد آوالون در علوم انسانی در دانشگاه کلمبیا است.
حوزه کار اسپیواک در تلاقیگاههای نظریهی پسااستعماری، فمینیسم، واسازی (deconstruction) و مارکسیسم است. وی تضادهای دوتاییای را مورد تدقیق قرار میدهد که هم در گفتمان پسااستعماری فعال هستند و هم در گفتمان فمینیسم. وی مفاهیمی که در زبانِ امپریالیستیِ استعمارگران یافت شده را به پرسش میگیرد؛ مفاهیمی مانند ملیت، هویتِ ثابت، و جهانِ سوم.