مقاله”سوژه شدن، مقاومت، دلالت مجدد: از فروید تا فوکو”

نویسنده: جودیت باتلر

مسئله‌­ی من اساساً تبیین سیستم­ های پنهانی است که خود را در آن­ها زندانی می­ یابیم؛ آنچه درپی فهم اش هستم سیستم محدودیت ­ها و طرد است که نادانسته به کار می­ بندیم؛ من می­ خواهم ناخودآگاه فرهنگی را آشکار سازم.

-فوکو، “مناسک طرد”

در مراقبت و تنبیه، خصلتِ پارادوکسیکالِ آنچه را فوکو سوژه­ شدن (subjectivation)زندانی می­ خواند در نظر بگیرید. اصطلاح “سوژه­ شدن” خود حامل این پارادوکس است: assujetissementهم دال بر شدنِ سوژه است و هم دال بر فرآیند انقیاد(subjection)-آدمی فقط وقتی به هیئت خودآیینی درمی­ آید که منقادِ یک قدرت شود، انقیادی که متضمن یک وابستگیِ ریشه­ ای است. نزد فوکو، این فرآیند سوژه­ شدن اساساً ازطریق بدن صورت می­ گیرد. در مراقبت و تنبیه، بدن زندانی نه تنها به شکل یک نشانهی گناه و تخطی ظاهر می­شود، در هیئت تجسد ممنوعیت و تجویزی برای مناسک عادی­ سازی، بلکه از رهگذر ماتریس گفتاریِ یک سوژه  ­ی حقوقی، قاب گرفته می­شود و فرم می­گیرد.