شعر "ساقه" _ فاطمه قهرمانی

دیگر نمی‌خواهم

پاهایم که از شورت آویزان

دهان باز کند

رو به چادری

سر پنجره

و فرار کند توی دامنی 

که به تنگ آمده

نمی‌خواهم

چشم روی ساق بکارم

تا ساقه‌ شود

توی گلدان

و مثل دست‌هام

خاک بخورد

 پشت پنجره

حتا برای چادری 

که تف کرده روی شورت

ناخن نمی‌جوم

دیگر پا نمی‌دهد زانو

به خم شدن

مقابل اشک

و مرگ

که آویزان شده از 

هنوز لاغرم 

و زندگی 

زار می‌زند بر تنم

چرا پا پس نمی‌کشم؟!