برای دانلود مجله فایل شعر کلیک کنید

ارزش شعرىِ هر متنى با توجه به درجه‌ى حسیت آن تعریف می‌شود. وقتی کلمه در شعر بار عاطفی پیدا می‌کند، از نوعی موزیک درونى برخوردار می‌شود که با یک جور هارمونی همراه است. حال اگر بخواهیم این هارمونی ایجاد شده را نشان بدهیم باید نوع هجاچینى در نظام سطرها را با توجه به تقطیع عروضى ترسیم کنیم. پس اول ناگزیریم تعریف‌هایی را که عروض از هجاها ارائه می‌دهد، یادآورى کنیم، ما در عروض سه نوع هجا داریم، هجای کوتاه (تک‌حرفی)، هجای بلند (دو حرفی) و هجای کشیده (سه‌حرفی) که مدت زمان تلفظ‌شان به ترتیب از هجای کوتاه تا کشیده افزایش می‌یابد و سرعت سطرهاى هر شعرى رابطه ى مستقیم دارد با نوع چینشِ همین هجاهاى متفاوت. در واقع این روش تازه‌ای‌ست که ویژه‌ى کارگاه‌هاى شعر سپید من است و فقط آن‌ها که در کارگاه‌هاى شعرم شرکت کرده‌اند به این شیوه اشراف دارند و با الهام‌گیرى از فرمول ساده‌ای در فیزیک پایه به دست آمده و از این طریق می‌توانیم به اجراى موزیک متنى هر شعرى با توجه به فضای اثر بپردازیم