این مخاطب عزیز!

در رابطه‌ ی متقابل میان خواننده/ مولف، چه کسی نقش برتر را به خواننده می‌ دهد؟ تا زمانی که مولف عرصه‌ ای را برای مخاطب باز نگذارد و او را به بازی نگیرد، این امر میسر نمی‌ گردد. بازی از همان ابتدا آغاز می‌شود: به واسطه‌ ی انتخاب نامی کنایه‌ ای که دلالت بر نگاه انتقادی (تسخری و تصغیری) شاعر به عاشق/ عشق دارد. این مجموعه‌‌ ی شعر حاوی سه دفتر جداگانه است؛ دفتر اول- جنگ جهانی آخر، دفتر دوم- عاشق ماشق، و دفتر سوم- کتاب کوتاه.

در به جای مقدمه؛ خلافی نمی‌نشیند در کاری    مگر به خواست... به یک میهمانی آمده‌ایم/ که زودی تمام می‌شود/ وقتی که آمدم/ عشق بر میز شام نشسته بود/ من انتظار نداشتم/ که در رختخوابم/ تنفری منتظر باشد، شاعر برای مخاطب تیزبین ادبیات ناگفته‌های بسیاری را در جغرافیایی وسیع به فرا روایت نشسته است.